jeden.

-Odkupujesz mi mój ulubiony kubek, a nadszarpnięte zdrowie musisz mi jakoś wynagrodzić.

-Aż tak źle było?- pyta, przesuwając ręką po moim brzuchu i kąsając moją szyję, na co reaguję głośnym jęknięciem; chyba nigdy nie przyzwyczaję się do miękkości malinowych ust i ich delikatności, ani do szorstkości policzków oraz trzydniowego zarostu.

-Tragicznie. Potłukł kubek od cioci Stasi z Londynu, wyrwał pół futerka Mou, ugryzł mnie, a potem beczał że chce do taty.- wzdycham ciężko, zręcznie wyswobadzając się z objęć Winiarskiego i siadam przy stole, odpalając papierosa.

-Mówił mi coś jeszcze. Między płaczem a znęcaniem się nad kotem.- wdycham tytoniowy dym i przyglądam mu się badawczo nad kłębem dymu; bawi się kosmykiem moich włosów, wyglądając przy tym tak kurewsko seksownie, że mam ochotę go zjeść, a jego oczy lustrują moje ciało, zapewne oceniając ile garderoby będzie musiał ze mnie zedrzeć; kiwa zachęcająco głową, zabierając mi papierosa.

-Martwi się o ciebie. Ciągle tylko wpatrujesz się w zdjęcie Dagmary i słuchasz piosenek, które określił jako łzawe i ckliwe, generalnie nie pozwalające pozbyć się smutku.- jego postawa nie zmienia się bardzo, krzywi się tylko delikatnie, z uporem maniaka nawijając moje włosy na swój palec, by uniknąć mojego spojrzenia

-Tak powiedział? To urodzony kłamca i manipulant.- zapewnia, głaszcząc mój policzek.

-Zupełnie jak tatuś.- zauważam.

-To ty powinnaś być jego matką. W okłamywaniu ludzi i samych siebie nie mamy sobie równych-cała nasza trójka.- uśmiecha się szyderczo, a moje policzki stają się czerwone i cholernie ciepłe; nie lubię tego uczucia, kiedy wiem, że zwyciężył, ze znów przegrałam walkę i uległam, poniosło mnie, a on ma doskonałą pożywkę z moich lęków i słabości.

-Nie rozumiem.- staram się wyglądać naturalnie, nie wykonywać gwałtownych, niepotrzebnych ruchów i spojrzeć na niego jak na człowieka, który bredzi; zamiast tego ukryłam twarz w dłoniach.

-Kochasz Janka, a ja Dagmarę. I lubię cię uszczęśliwiać.- wzruszył ramionami z tym szelmowskim uśmiechem, który tak uwielbiałam.

-Nie kocham Janka.- to była prawda. Nie mogłam kochać kogoś, kto mnie krzywdził, za moimi uprawiał seks z moją przyjaciółką, nie całował mnie na dobranoc i zapominał o moich urodzinach. Nie mogłam kochać kogoś, kto nie był Michałem.

-Nie kocham Dagmary.- mówiąc to, patrzył mi w oczy i zbliżył swoje usta do moich, gdy po kuchni wpadł Oliwer.

-Idziemy? Mam trening, zapomniałeś?- patrzy na ojca z wyrzutem, zakładając ręce na klatkę piersiową. Przypomina mi w tym tak zirytowanego Michała, że parskam śmiechem; obaj patrzą na mnie jak psychicznie chorą.

-Nie zapomniałem. Wychodzimy już.- wstaje, a gdy Młody się odwrócił, zdążył uszczypnąć mnie w lewą pierś i szepnąć tym swoim gardłowym tonem, że wróci wieczorem; potem słyszę tylko słodkie ,,na razie Jaśminka” Oliwera i trzask drzwi.

I wraca; nie daje obietnic bez pokrycia. Wraca, żeby kochać się ze mną, sprawiać mi nieziemską przyjemność, uśmiechać się do mnie czule, kłócić się o wyższość rapu nad rockiem, a potem zmusić do śpiewania z nim Piżamy Porno, a gdy kończy nucić razem ze mną że moje oczy są oczami wariata, kiedy spotykają się z twoimi oczami, szepcze cichutko, że to nasza piosenka, odwraca się na bok i słodko zasypia, a ja nie mogę się powstrzymać przed pogłaskaniem jego policzka. 

______________

tamdara-kurwa-dam ♥